گیاهان دیوار سبز ، می‌توانند به تصفیه هوا کمک کنند. مزایای گرین وال از نظر بهداشتی بسیار زیاد است و بهره‌وری از آن بسیار مقرون‌به‌صرفه خواهد بود. دیوار سبز با استفاده از فرایند تبخیر، موجب تثبیت رطوبت در منزل شده، بنابراین در تابستان خانه را خنک نگه می‌دارد.

طراحی و اجرای دیوار سبز زنده ممکن است از ۸۰ سال پیش شروع شده باشد ، اما اخیراً به برخی از برجسته ترین و مهمترین ویژگی های سازگار با محیط زیستی در ساختمان های سراسر جهان تبدیل شده است.

منشأ و مبدأ دیوار های سبز زنده

این عناصر معماری را با نام های مختلفی از جمله دیوارهای سبز ، دیوارهای زنده یا باغ های عمودی می شناسیم که در قسمت های خارجی ساختمان یا فضای داخلی ساختمان ها مورد استفاده قرار گرفته و اندازه ی آنها از چند فوت مربع تا کل دیوارهای فضای داخلی می تواند باشد. اولین بار توسط استنلی هارت وایت ، استاد معماری منظر در دانشگاه ایلینوی ، در سال ۱۹۳۸ ساخته شد. او حق ثبت اختراع خود را برای “ساختار و سیستم معماری حامل پوشش گیاهی” ایجاد کرد ، اما این اختراع واقعاً موفقیت آمیز نبود.

ظهور باغ عمودی

از حدود هفت یا هشت دهه ی گذشته دیوارهای زنده تبدیل به برخی از محبوب ترین و سرزنده ترین روش ها برای ترکیب گیاهان و نمای سبز در داخل و خارج خانه شده و اغلب به روش های زیبایی شناختی در ساختمان تبدیل شدند. دیوار سبز اساساً به دیواری یا بخشی از دیواره گفته می شود که با گیاهی که در خاک یا نوع دیگری از بستر رشد می کند پوشانده شده است. اکثر دیوارهای زنده همچنین از سیستم انتقال آب یکپارچه استفاده می کنند زیرا روش کلاسیک آبیاری گیاهان با یک قوطی آبیاری یا شیلنگ برای دیوارهای عمودی کارآمد نیست.

وقتی صحبت از نمای خارجی ساختمان است، باغ های عمودی بیشتر در شهرها گسترش یافتند ، جایی که گیاهان به عنوان یک لایه عایق اضافی عمل کرده و به کاهش دمای کلی ساختمان در اثر تابش خورشید کمک می کنند و یا از خروج هوای گرم از ساختمان جلوگیری می کنند. برخی تحقیقات همچنین نشان داده است که دیوارهای زنده ممکن است به تصفیه ی آب کدر یا استفاده ی تدریجی از سینک حمام ، دوش ، وان و ماشین لباسشویی کمک کنند.

وقتی از باغ های عمودی در فضای داخلی ساختمان استفاده می شود ، نه تنها به این دلیل که گیاهان به طور طبیعی دی اکسید کربن را از بین می برند و هوای غنی از اکسیژن تولید می کنند ، بلکه به این دلیل که گیاهان می توانند با جذب و تمیز کردن آلاینده ها ، هوای اطراف خود را فیلتر کنند ، می توانند به بهبود کیفیت هوا کمک کنند. وقتی از آنها در داخل استفاده می شود ، دیوارهای سبز زنده غالباً به عنوان یک اثر هنری سه بعدی و زنده عمل می کنند و یک عنصر زیبایی و همچنین یک عنصر سلامتی را فراهم می کنند.

نحوه ی کاشت دیوار های سبز زنده

دیوارهای زنده به طور معمول مشابه سقف های سبز ساخته می شوند ، جایی که پانل های مدولار پوشش گیاهی در حال رشد را در خود نگه می دارند که می تواند پوشش با خاک سست ، پوشش حصیری یا پوشش ساختاری باشد.

به منظور ایجاد یک دیوار زنده با محیط سست ، خاک سست را بر روی قفسه یا داخل کیسه ریخته ، سپس به دیواره متصل می شود. در حالی که نصب این سیستم ها می تواند ساده باشد ، باید حداقل سالی یکبار برای تاسیسات بیرونی و هر دو سال یکبار برای مصارف داخلی تعویض شود زیرا باد و باران می تواند خاک را تخلیه یا منفجر کند. به همین دلیل ، سیستم های پوششی شل احتمالاً برای دیوارهای زنده ی با مقیاس کوچک برای خانه بهترین هستند.

سیستم های حصیری معمولاً از الیاف حلقوی باریک یا حصیر نمدی چند لایه تشکیل شده اند که برای استفاده داخلی و گیاهان کوچکتر بهترین هستند. از آنجا که حصیرها ، علی رغم لایه های آنها ، بسیار مقاوم نیستند ، آنها نمی توانند از گیاهان بزرگتر با ریشه های ضخیم تر و طولانی تر که می توانند تشک ها را پاره کرده و یکپارچگی آنها را به خطر بیندازند ، حمایت کنند. اگرچه نصب این سیستم های تشک مانند آسان است ، اما نازک بودن تشک باعث می شود آب زیادی نتوانند نگه دارند و بنابراین از نظر آب زیاد کم مصرف نیستند. با این حال ، برای نصب های کوچکتر با گیاهان کوچکتر ، آنها می توانند یک راه حل عالی باشند.

برای سیستم های ورقه ای ، دیوار زنده از یک نوع جعبه ی تخم مرغ روی یک ورق پلاستیکی ساخته شده است که می تواند برای سقف های با فضای باز و دیوارهای عمودی استفاده شود. به دلیل عمق و بافت اضافه شده سیستم های پوششی ورقه ای ، آنها می توانند به میزان قابل توجهی آب بیشتری نسبت به سیستم پوششی حصیری نگه دارند و می توانند تا ۲۰ سال دوام بیاورند زیرا پلاستیک قابل تجزیه نیست.

سرانجام ، برای دیوارهای سبز زنده که از پوشش های ساختاری استفاده می کنند ، نوعی بلوک خاک یا پوشش در حال رشد را به کار می گیرند که می تواند از نظر اندازه ، شکل و ضخامت متفاوت باشد. به دلیل انعطاف پذیری در ابعاد و شکل بلوک ها ، می توان پوشش را به طور خاص طراحی کرد تا انواع خاصی از گیاهان را که به محیط ضخیم تر یا نازک تری نیاز دارند ، در خود جای دهد. یکی دیگر از مزایای دیوارهای زنده سازه های ساختاری ، عمر طولانی آنها است – قبل از اینکه نیاز به تعویض یا ترمیم داشته باشند ، می توانند ۱۰ تا ۱۵ سال دوام داشته باشند.

مجموعه الو باغبون تمامی فعالیت های مرتبط از چمن زنی گرفته تا محوطه سازی  ، هرس درخت ، سمپاشی درختان و نصب سیستم آبیاری قطره ای را پوشش می دهد.